هدف از اين استاندارد، تعيين اصول ارائه ابزار‌هاي مالي به عنوان بدهي يا حقوق مالكانه و تهاتر دارايي‌هاي مالي و بدهي‌هاي مالي است. کاربرد اين استاندارد برای طبقه‌بندي ابزار‌هاي مالياز ديدگاه ناشر به دارايي‌هاي مالي، بدهي‌هاي مالي و ابزار‌هاي مالكانه؛ طبقه‌بندي درآمد مالی و هزینه مالی؛ سودتقسیمی، زیان‌ها و سودهای مربوط؛ و شرايط تهاتر یا عدم تهاتر دارايي‌هاي ماليو بدهي‌هاي مالي می باشد. اصول مندرج در اين استاندارد، مكمل اصول شناخت و اندازه‌گيري دارايي‌هاي مالي و بدهي‌هاي مالي و همچنین اصول افشاي اطلاعات درباره آن‌ها به شرح استاندارد حسابداری 37 (ابزار‌هاي مالي: افشا) است.

برای مطالعه فایل آموزشی اینجا کلیک کنید.